1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله
اجتماعی

مردم جهان برای حفاظت از اقلیم به پا می‌خیزند

۱۳۹۸ شهریور ۲۹, جمعه

صدای اعتراض‌ها برای حفاظت از اقلیم در سراسر جهان بلندتر می‌شود. در استرالیا ومنطقه اقیانوس آرام هم کارزارهایی در این ارتباط به راه افتاده است. دولت آلمان در حال بررسی بسته تدابیر حفاظت از اقلیم است.

https://p.dw.com/p/3PvBR
عکس: picture-alliancve/AP Photo/S. Saphore

در استرالیا و منطقه اقیانوس آرام، کارزارهای جهانی برنامه‌ریزی شده برای حفاظت بیشتر از اقلیم با تجمع‌های  اعتراضی کار خود را آغاز کرد. ده‌ها هزار دانش‌آموز به نشانه اعتراض علیه سیاست‌ها و تدابیر ناکافی برای کنترل تغییرات اقلیمی، سر کلاس‌های درس حاضر نشدند. در شهر آلیس اسپرینگز در مرکز استرالیا، صدها نفر به نشانه اعتراض، مانند مردگان روی زمین دراز کشیدند. در جزایر وانواتو، جزایر سلیمان و کشور جزیره‌ای کیریباتی، با برآمدن خورشید، کارزارهای اعتراضی آغاز شدند و کودکان می‌خواندند: «ما غرق نمی‌شویم، مبارزه می‌کنیم.» این جزیره‌ها را به ویژه افزایش سطح آب دریاها تهدید می‌کند.

در قالب جنبش "جمعه‌ها برای آینده" هم صدها هزار دانش‌آموز بار دیگر به خیابان می‌روند. تنها در آلمان، در ده‌ها شهر این کشور برای امروز جمعه ۲۰ سپتامبر، بیش از ۵۰۰ برنامه و تجمع اعتراضی به ثبت رسیده است. یکی از بزرگترین این تجمعات در برلین خواهد بود که انتظار می‌رود ۱۰ هزار نفر در آن شرکت کنند.

جزایر سلیمان و اعتراض‌ها برای حفاظت بیشتر از اقلیم
جزایر سلیمان و اعتراض‌ها برای حفاظت بیشتر از اقلیم عکس: 350 Pacific via Reuters

بهانه این گردهمایی‌ها و کارزارها، برگزاری نشست اقلیمی در نیویورک است. برگزارکنندگان تجمع‌های اعتراضی در آلمان می‌خواهند با کارزارهای امروز خود افزون بر فرستادن پیامی به این نشست، سیگنالی هم به کابینه اقلیمی در برلین بفرستند که امروز جمعه (۲۰ سپتامبر) بسته پیشنهادی خود را برای حفاظت از اقلیم ارائه خواهد داد.

دویچه وله را در اینستاگرام دنبال کنید

تلاش برای دست‌یابی به توافقی برای مفاد این بسته پس از ساعت‌ها بحث و مذاکره، روز جمعه صبح هم ادامه داشت. با تدابیری که در این بسته پیشنهادی آمده است، باید بتوان اطمینان حاصل کرد که آلمان تا سال ۲۰۳۰ به هدف تعریف شده، یعنی کاهش گازهای گلخانه‌ای تا ۵۵ درصد در مقایسه با سال ۱۹۹۰ برسد.

مذاکره درباره این بسته شب گذشته با حضور آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان از حزب سوسیال مسیحی این کشور و سران دیگر احزاب ادامه داشت.

کابینه اقلیمی دولت آلمان باید این تدابیر را به تصویب برساند. پس از این گام، این تدابیر به اطلاع عموم خواهد رسید. یکی از موضوعات مناقشه‌برانگیز تا آخرین لحظه‌های مذاکرات، بهای انتشار گاز دی اکسید کربن بود. در حالی که سوسیال دموکرات‌های آلمان خواهان تعیین مالیات برای انتشار این گاز هستند، اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان موافق تجارت با سهم و حق انتشار دی اکسید کربن است.

کجا باید توربین‌های بادی را برپا کرد؟ بسیاری از ساکنان محل‌های برپایی این توربین‌ها، ناراضی‌اند
کجا باید توربین‌های بادی را برپا کرد؟ بسیاری از ساکنان محل‌های برپایی این توربین‌ها، ناراضی‌اندعکس: picture-alliance/dpa/P. Pleul

اما این تنها مورد مناقشه‌ برانگیز نبود. سرعت گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر و توربین‌های بادی هم دو موضوع دیگر مذاکرات بودند. افزایش سهم برق به دست آمده از انرژی‌های تجدیدپذیر تا ۶۵ درصد در سال ۲۰۳۰ یکی از خواسته‌‌های مطرح شده در این نشست بود. در حال حاضر این نوع انرژی ۳۸ درصد از سهم بازار برق آلمان را به خود اختصاص داده است. سال ۲۰۲۲ آخرین نیروگاه اتمی آلمان از شبکه خارج می‌شود و دیر دیر تا سال ۲۰۳۸ باید تولید برق از ذغال سنگ متوقف شده باشد.

به کانال تلگرام دویچه وله بپیوندید

اما پرسش اصلی که تصمیم‌گیرندگان در آلمان بر سر آن بحث می‌کنند این است که چگونه و دقیقا کجا باید توربین‌های بادی بیشتری برپا کرد و تأسیسات انرژی خورشیدی قرار داد. برپایی این تأسیسات با مقاومت و اعتراض ساکنان اماکنی روبروست که برای این منظور مد نظر قرار می‌گیرند.

برخی از کارشناسان هم به دولت آلمان در مورد تدابیر فهرست شده در این بسته هشدار می‌دهند. میشاییل پاله از انستیتوی تحقیقات اقلیمی پوتسدام، خطاب به دو حزب سوسیال دموکرات و سوسیال مسیحی آلمان، مسوولیت بین‌المللی آلمان را در مورد پیاده‌سازی سیاستی که به طور فراگیر و مقرون به صرفه مانع انتشار کاهش دی اکسید کربن شود، یادآوری می‌کند و معتقد است که آلمان برای ای منظور باید یک نقشه روشن طولانی مدت را دنبال کند.

برخی سیاستمداران آلمانی هم با اشاره به تجمعات اعتراضی برای حفاظت از اقلیم نسبت به شکاف در جامعه هشدار می‌دهد. مالو دریر از حزب سوسیال دموکرات آلمان می‌گوید، سیاست باید آن دسته از شهروندانی را هم که نگران اقلیم هستند اما پول کافی ندارند که برای نمونه امکان عوض کردن پنجره‌های خانه [برای هدررفت کمتر انرژی] یا تعویض وسایل گرمایی [برای مصرف کمتر انرژی] ندارند، در نظر بگیرد.